Szkoła Podstawowa w Baryczce
im. Błogosławionego Księdza Bronisława Markiewicza

     Ksiądz Jerzy Gajda żyje w naszej pamięci

Dzień 1 września 2002 r. nie różnił się istotnie od innych inauguracji roku szkolnego. Tradycyjnie Uczniowie, Rodzice i Nauczyciele rano o godzinie 8.00 spotkali się na Mszy św. w Kościele Parafialnym w Baryczce, następnie miało miejsce wystąpienie dyrektora w szkole oraz spotkanie z wychowawcami.

Jedyna różnica, to taka, że zmieniono proboszcza w Parafii pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Baryczce. Odszedł Ksiądz Henryk Markowski, a jego miejsce zajął Ksiądz Jerzy Gajda. Wszyscy zwróciliśmy  uwagę na to, że do ołtarza wyszedł wysoki, postawny mężczyzna o donośnym głosie.  Jednak z czasem poznawaliśmy Go coraz lepiej i okazywało się, że ten donośny głos zmieniał się w bardzo delikatny i subtelny, a ten wysoki mężczyzna to skromny, serdeczny i życzliwy człowiek.

W naszej pamięci szczególnie zarysowuje się rok 2007, kiedy to nadawano imię Szkole Podstawowej w Baryczce. Przedsięwzięcie to wymagało wiele pracy, dużego wkładu finansowego i poświęcenia prywatnego czasu. Ksiądz Jerzy pomagał bardzo często w załatwianiu różnych spraw związanych z tą niecodzienną uroczystością, m.in. zakup sztandaru, obrazu przedstawiającego naszego patrona Błogosławionego Księdza Bronisława Markiewicza w otoczeniu dzieci oraz figury przedstawiającej Chrystusa Frasobliwego. Nigdy nie odmówił pomocy, nie szczędząc swojego czasu, ani środków finansowych koniecznych do zorganizowania tej uroczystości.

Ks. Jerzy Gajda stanowił zawsze duchowe wsparcie dla osób znajdujących się w trudnych sytuacjach. Wspierał nas dobrym, życzliwym słowem, podtrzymywał na duchu, a przede wszystkim modlił się w określonych intencjach, a jego modlitwa przynosiła pozytywne skutki. Chorych nauczycieli odwiedzał w szpitalu, czy w domu chętnie rozmawiał i podtrzymywał nas na duchu. Modlił się i w szkole i na plebani, odprawiał również Msze święte w intencji chorych z własnej inicjatywy, nie zwracając uwagi na to, że nie były to intencje zamówione i opłacane przez kogoś, czy też nie. Często do modlitwy włączał również uczniów naszej szkoły.

Wspomnieć należy o charakterze pisma ręcznego Ks. Jerzego - każda literka była okrąglutka, zadbana, wykaligrafowana, dziś już nikt tak pisać nie potrafi. Co prawda stronił On od pisania na komputerze, ale nikt mu nie dorówna w kształcie i estetyce pisma ręcznego. Może ono stanowić wzór do naśladowania dla uczniów.

Pamiętamy również, że bardzo lubił przyrodę. Wokół plebanii zasadził wiele  różnorodnych roślin, spośród których zaszczytne miejsce zajmowały kwiaty. Sadził je zarówno na zewnątrz, jak również w pomieszczeniach. Stanowiły one nieodłączny element dekoracyjny w jego otoczeniu.   

W Baryczce Ksiądz Jerzy żył i pracował przez kolejnych 18 lat i jak często mówił ukochał tę parafie, a nasza współpraca w szkole układała się bardzo dobrze i nie wyobrażał sobie odejścia stąd, jak sam niejednokrotnie to podkreślał w czasie rozmowy, ale niestety stało się inaczej. Opuścił nas nieoczekiwanie w tym doczesnym rozumieniu świata. Teraz spogląda na nas z góry i zapewne wstawia się za nami i dalej nas wspiera, ale w inny sposób.

To co się dzieje w tych czasach jest dla całej naszej małej społeczności szkolnej bardzo trudne, niezrozumiałe, ale pozostaje pogodzić się z obecnym stanem rzeczy i póki nam dane jak najlepiej potrafimy wypełniać swoje obowiązki i podejmować nowe wyzwania jakie przyniesie przyszłość.

                                                                                                                                          Ewa i Tadeusz Grubowie

wspominamy_ksiedza_jerzego_gajde.pdf